Να θάψουμε τους νεκρούς

Δ. Αληθεινός, Συμβάντα 2010, Αθηνάς & Αρμοδίου, Βαρβάκειος Αγορά. Δράση του MIRfestival με τον ήλιο να βαράει κατακέφαλα. Ερωτήσεις που ακούστηκαν. Γυναίκα θεατής σε έναν από αυτούς που φοράνε τα t-shirts με τον τίτλο της δράσης:
Q. Τι περίπου θα γίνει;
Α. Α, εγώ δεν ξέρω, είμαι το μοντέλο που θα θάψουνε στο χώμα.
Q. Kαι γιατί δεν πάτε πιο μέσα στην Πλατεία Θεάτρου που θα είχε και περισσότερο νόημα;
Α. Εκεί μπορεί να είναι επικίνδυνα...

Καλοστεκούμενος παππούς στον καλλιτέχνη:
Q. Τι είναι αυτό;
A. Προς το παρόν τίποτα.
Q. Kαι τι ψάχνετε εδώ; Βρήκατε κάτι;
Α. Θα δείξει.

Περαστική με βαριά προφορά σε γυναίκα θεατή:
Q. Τι κάνουν εδώ;
Α. Μια δράση για το φεστιβάλ MIR. (Kι επειδή η γυναίκα που τελικά είναι από τη Βουλγαρία, δε φαίνεται να κατάλαβε:) This is a happening, an event, you understand?
A. Only Jesus saves (...)

Περαστικός στον περιπτερά που αδιαφορεί καθισμένος στη σκιά έξω απ' το περίπτερο ακριβώς δίπλα στη δράση και κάτω από τα Κρητικά Νέα, τον Στόχο και τον Ορθόδοξο Τύπο μαζί:
Q. Tι γίνεται εδώ;
Α. Ξέρω 'γω...Ταινία γυρίζουν.

Άλλος ένας λευκοντυμένος και στην τρίχα περαστικός στον καλλιτέχνη που μόλις τέλειωσε τον συντονισμό και σκουπίζει τον ιδρώτα του:
Q. Ποιο είναι το νόημα;
Α. Αυτό δεν θα το πω εγώ...Εσείς τι νομίζετε;
Q. Εγώ θέλω τη γνώμη του καλλιτέχνη. Τι σημασία έχει τι νομίζω εγώ;
Α. Θα το βρείτε εσείς. Δε βλέπετε τι γίνεται εδώ;

Ο ίδιος περαστικός δοκιμάζει χωρίς επιτυχία την ίδια ερώτηση και στην κοπέλα που μοιράζει τα φυλλάδια του MIR.

Στο μεταξύ στη σκιά λίγο πιο πάνω στην πλατεία...